Było superancko. Było słońce, była burza z deszczem i gradem, potem znów było słonko, było ognisko i zabawa, były też, niestety, ślepaki w drodze „tam” i „z powrotem”

Co widział struś, chowając głowę w piasek? Nic. Miał zamknięte oczy

rowerem do Nowosad,  a tam – co komu w duszy gra